سلامت نیوز: امروز سومین سالگرد فروریختن ساختمان پلاسکو بر اثر آتشسوزی است. این روزها از پلاسکو فقط اسمی مانده است و کسبهای که چند سالی است چشم امیدشان به قد کشیدن دوباره ساختمان پلاسکو است. داغ 16آتشنشانی که در جریان خاموش کردن آتش این برج جان خود را از دست دادهاند هنوز تازه است و این گرانبهاترین چیزی بود که در جریان این آتشسوزی از بین رفت.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه صبح نو، پرویز فتاح، رییس بنیاد مستضعفان که مسوولیت ساختن دوباره این ساختمان را بر عهده دارد، میگوید: «مجوز ساخت این ساختمان در 15طبقه به اضافه 5طبقه زیرزمین صادر شد و هماکنون اسکلت آن را تا طبقه نهم بالا آوردهایم.»
سه سال از 30دی95 میگذرد. روزی که تهران در حالت فوقالعاده بود. احتمالاً آن روز تا ابد گوشه ذهن مردم تهران مانند یک لکه ابرسیاه در آسمان میماند. آخرین روز از دیماه سال95 بود که قدیمیترین آسمانخراش تهران طعمه شعلههای آتش شد. آتشی که خیلی زود آن را به کوهی از آهنهای داغ تبدیل کرد که خاموش کردن و خارج کردن آنها روزها طول کشید.
شهدای پلاسکو؛ عزیزترین دارایی مردمان تهران بودند که در این آتش از بین رفتند. 16نفر از آتشنشانان تهرانی حین خاموش کردن آتش این برج جان خود را از دست دادند و 230نفر هم مصدوم شدند. ساعت۷:۵۹ ممکن است برای بسیاری از ما مفهوم خاصی نداشته باشد اما آتشنشانان از روز 30دیماه95 هیچگاه این ساعت را فراموش نخواهند کرد. ساعتی که زنگ آمادهباش ایستگاه همکارانشان در ۱۰ایستگاه آتشنشانی تهران نواخته شده و آنان راهی ماموریتی شدند که سرانجامش ریزش ساختمان پلاسکو بود.
علاوه بر این560مغازه و تولیدی پوشاک نیز که در این ساختمان مشغول به فعالیت شدند از بین رفتند. 9روز آتشنشانان، رسانهها و مسوولان شهری در مقابل ساختمان آتش گرفته به صورت شبانهروزی مشغول خاموش کردن آتش و آواربرداری بودند. اسکلت فروریخته پلاسکو به گداختههای مذاب تبدیل شده بود و مردم زیادی برای تماشا و گرفتن سلفی به آنجا میآمدند. با این حال هرکسی اجازه عبور از نوارهای زرد را نداشت. تیم آتشنشانی، تیم مدیریت بحران و تیمی از خبرنگاران و عکاسان؛ با این حال همدلی مردم صرفاً به دیدو بازدید از آنجا ختم نمیشد. عدهای آنجا غذای نذری میآوردند و عدهای با دیگ آش نزد آتشنشانان میرفتند. سلبریتیها هم از این قافله عقب نماندند. هر از گاهی با دست گلی نزد تیم مدیریت بحران میآمدند و به نشانه احترام به آتشنشانان شاخه گلی هدیه میدادند.
اما هنوز با وجود اینکه دقیقاً سه سال از آن روزها میگذرد سؤالات زیادی ذهن مردم را در اینباره به خود اختصاص داده است. هنوز هم برای خیلیها سؤال است که آیا آتشنشانانی که در موتورخانه این ساختمان گرفتار شده بودند چند روزی زنده و چشم انتظار کمک بودند؟ آیا گرفتارشدگان پیامکی به خانوادههایشان دادند؟ چه شد که 16آتشنشان با وجود آنکه تمرینهای زیادی در طول آموزششان گذراندهاند اما نتوانستند از ساختمان در حال ریزش پلاسکو خارج شوند؟ اصلاً چه شد که پلاسکو آتش گرفت و فرو ریخت؟
سرانجام پلاسکو
آقای پرویز فتاح شنبهشب در برنامه نگاه یک در صداوسیما درباره وضعیت ساختمان پلاسکو آن هم سه سال بعد از تخریب گفت: «ساختمان پلاسکو دارای دو بخش شمالی و یک بخش 15طبقه است که در همان ابتدای وقوع سانحه آتشسوزی و فرو ریختن ساختمان بهدلیل اینکه بخش شمالی آسیب چندانی ندید کسبه متعهد شدند که با مسوولیت خودشان این ساختمان را بازسازی کنند اما ساختمان 15طبقه را با وجود اینکه از نظر حقوقی وظیفهای نداشتیم اما تعهد کردیم که آن را بسازیم. با وجود اینکه طراحی و چگونگی ساخت این ساختمان چندین و چندبار تغییر کرد، بالاخره مجوز ساخت این ساختمان در 15طبقه به اضافه 5طبقه زیرزمین صادر شد و هماکنون اسکلت آن را تا طبقه نهم بالا آوردهایم و امیدواریم تا فروردین سال آینده بهطور کامل اسکلت ساختمان 15طبقه پلاسکو ساخته شود و در نیمه دوم سال آینده که البته نمیتوان ماه دقیقی برای آن گفت، پلاسکو را بسازیم و به کسبه تحویل دهیم.»
رییس بنیاد مستضعفان در پاسخ به این سؤال که آیا پس از ساخت پلاسکو قرارداد جدیدی با کسبه امضاء میکنید، گفت: «بهعنوان مالک، قرارداد اجاره با کسبه میبندیم چراکه با وجود واگذاریهای متعدد سرقفلی مغازههای پلاسکو و گردش چندباره این سرقفلیها، مالکیت پلاسکو قبل از حادثه سال95 وجود داشت. بنابراین بهعنوان مالک قرارداد اجاره با کسبه میبندیم اما هزینه ساخت از آنها دریافت نمیشود و هرکس در محل خودش مغازهاش را دوباره تحویل میگیرد و امیدواریم این ساختمان را با نمادهای درنظر گرفته شده برای آتشنشانان به شهادت رسیده در حادثه پلاسکو و با همان ظاهر گذشته بسازیم.»
صدها پلاسکو در تهران
بنا بر آخرین آماری که از سوی سازمان آتشنشانی شهر تهران اعلام شده است 34هزار ساختمان ناایمن در تهران داریم که بیش از 50درصد آنها از وضعیت قرمز عبور کردهاند و وضعیت خطرناکی دارند. بسیاری از مردم و مسوولان میگویند که ساختمان پلاسکو و حادثهای که رخ داد برای آنها عبرتآموز بوده است در حالی که از کل این تعداد تنها 200ساختمان ایمنسازی شدهاند. پلاسکو حادثه خسارتبار و اندوهباری بود؛ اما خسارتبارتر از آن این است که شاهد تکرار حوادثی مشابه پلاسکو و کمبود امکانات برای تیمهای نجات و مدیریت بحران در هر جای کشور باشیم. قصه خسارتبار و تلخ قضیه آنجاست که اخطارها را جدی نگیریم و یا در صورت بروز آن اقداماتی نامتناسب داشته باشیم. آتشسوزی، سیل و زلزله برای همه کشورها وجود دارد. تقریباً بسیاری از دولتها در برخورد با این بلایای طبیعی و انسانی، فشل عمل میکنند اما نباید دلیل سیل، خرابیهای زلزله و یا آتشسوزی را فراموش کنیم. شاید با خود بگویید حتی فرانسه هم در خاموش کردن آتش کلیسای نتردام ناموفق عمل کرد اما بد نیست فرانسویها را بعد از آتشسوزی هم زیر نظر بگیریم. اینکه چگونه و با چه همتی اقدام به بازسازی آن کردهاند. پلاسکو در 30دی1395 سوخت و اکنون در سال98 همچنان ویرانهای است افتاده در گوشه شهر.
نظر شما